-
☆İstek...
Sevdiğim bir şarkıda bir söz geçiyordu: "Geriye dönüp baktığında, attığın adımların değerlerini görürsün." Bunu sık sık yapıyorum geriye dönüp bakıyorum. Attığım her adıma, verdiğim her uğraşa. Bunların sonucunda elimde hiçbir şey olmadığını görüyorum. İnsanlara yaptığım bende değerli olan hiçbir şeyin onlarda gram değeri olmadığını fark ediyorum. Bu canımı acıtıyor ama daha güçlü bir şekilde ayağa kalkıyorum. Çünkü benim de, sizin de başka seçeneğimiz yok.
Herkes bir şeyler istiyor, herkes bir şeyleri değiştirmemi istiyor. Emir kipleri, şunu yapma, bunu yapma sözleri... Normal hayatta önemsemeyeceğim şeyler fakat: bu aralar  söylenen her söz canımı sıkıyor. Canımı sıkan her şeyden uzaklaşıyorum, bunlar sevdiklerim olsa bile. Benim değişme evrem beni yeteri kadar yoruyorken, insanların sözleri de ayrı olarak sürüklüyor düşüncelerimi.
Bunları bir kenara bırakıp devam etmeye çalışıyorum her zaman yaptığım gibi. Kısa bir anlığına susuyor düşünceler ve artıyor müziğin sesi. Beni susturan tek şey müzik oluyor kısa bir an. Ardından bu da işe yaramıyor, insanın kendini susturması zor oluyor. Bir müddet sonra düşüncelere hak veriyorsun. Ardından geçmiş karşına geçiyor ve geçmişin karşısında ayakta kalmaya çalışıyorsun.
Yine bir şeyi kaybediyorsun, elinde olan tek şeyi kaybediyorsun. İçinde fırtınalar koparken yüzünde rüzgar esmiyor yine. Sahte tebessümleri gerçek sayıyor insanlar ve başa sarıyor her şey. Ve sen yaşadığın her şeyi baştan yaşıyorsun. Hafızan hiçbir detayı unutmuyor nedense.
Düşünceler nasıl susar bilemem ama her şeye, herkese, kötü olayları hatırlayan hafızana ve tüm olanlara rağmen yıkılamazsın, yıkılmak şöyle dursun dinlenmek için oturamazsın bile. Ayakta kalmaktan yorulmuş olman bir şeylere yaklaştığını gösterir. Yoluna devam et, yolunu kaybettiysen yıldızlara bak ve gülümse. Yolun uzun ve karanlık olacak o nedenle yıldızlarına sahip çık ve karanlıktan korkma.
05.04.2020
20:45

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

☆İçimizdeki Özlemdi..

-
Genç kız olduğu hâlin onu boğduğunu fark edip usulca kalktı oturduğu yerden. Üstünde aynı şeyleri defalarca yaşamının verdiği bıkkınlık vardı. İçindekileri dökmenin en iyi yolunun yazmak olduğunu biliyordu, içindekileri döküp: içindekilerinin karşısında dik durması gerektiğini tekrar ediyordu içinden. Odasına geçti, masasına oturdu, insanların temiz bulduğu renge sahip olan kağıda yazmaya başladı, daha doğru bir tabirle yazmaya çalıştı. Aklını toplayamadı, yazdı, yazdı, yazdı ve sildi. Yazdı, yazdı, yazdı ve yırttı. Usanmadan tekrar tekrar denedi. Dakikalarca karşısındaki duvarı izledi, tavanındaki yıldızlara baktı. Sonunda dayanamayıp kötü de olsa bir şeyler karalamaya başladı. "İnsanoğlunun benliği birçok duyguya gebedir ve doğacakları günü beklerler. Her doğuş gibi bu da sancılı ve acılı olur. Doğan duygu büyür büyür ve büyür. Siz hissettiğiniz duygu kötüyse içinizde öldürmediğini sürece büyür. Kötü duyguların katil olmak zor olduğu gibi onları içinde yaşatmak ve büyütmek
Devamı
-
Değişim... Değişmek kötü müdür? Olduğun hâlde mutlu değilken ve mutlu olmak için değişirken ileride olacakları düşünmek yoruyor insanı. İçinde bulunduğu değişim evresi tamamlandığında sebep isteyecek insanlar. Neden değiştiğiniz sorulacak, hiçbir şey bilmeden yargılayanlar olacak, bazı kişiler yüzünden olduğu söylenecek. Açıklama istenecek, sanki bir şeyleri açıklamak zorundaymışız gibi. Üstünüze gelecek insanlar. Sorular sorulacak, bir şeyler olduğu söylenecek, kimse böyle iyi olacaksa susayım demeyecek. Sizi yargılamaya çalışanlar daha da ileri gidecek. Tüm bunlara rağmen zor da olsa değişmeye devam edeceksiniz, etmelisiniz. İnsanların yazdıklarını, dediklerini, diyeceklerini düşünmeyeceksiniz sadece yapacaksınız.  Denilen hiçbir şey umrunuzda olmayacak, olmamalı. İnsanlar ne zaman sustu ki şimdi sussunlar? Siz ya da daha doğru bir tabirle bu yazıyı okuyan sen: hayatında ilk kez kimseyi düşünmeden hareket et değiş ve bundan korkma. Mutlu olmadığı bir şekilde kalmak yorar insan
Devamı